4 września 2017
Szanowny Pacjencie, pamiętaj o tym, że protezy zębowe w sposób sztuczny uzupełniają Twoje brakujące zęby i ubytki tkanek twardych. Lekarz wykonuje je po to, abyś mógł normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Protezy powinny poprawić Twój wygląd zewnętrzny, wymowę, ułatwić przeżuwanie pokarmu, zabezpieczać pozostałe zęby przed przemieszczaniem, a układ stomatognatyczny przed niekorzystnym wpływem ich utraty. Ponieważ protezy są czymś sztucznym, początkowy okres ich użytkowania wiąże się z wieloma niedogodnościami, które powinny przeminąć wraz z upływającym czasem.
Aby ten czas był jak najkrótszy powinieneś ściśle współpracować ze swoim lekarzem stosując się do jego zaleceń. Pamiętaj, że okres adaptacji – przyzwyczajenia się do nowych protez może wynosić od kilku dni do kilku miesięcy. Zaraz po odebraniu protez mogą również wystąpić problemy z mówieniem (seplenienie) i jedzeniem (tzn. z odgryzaniem i przeżuwaniem pokarmów). Warto na początku wybierać pokarmy miękkie i odgryzać niewielkie kawałki. Dodatkowo dobrze pamiętać, że w przypadku protez ruchomych najbardziej efektywne jest żucie obustronne, które zapobiega ich wyważaniu. Ze względu na materiał, z którego wykonane są protezy, czyli akryl, acetal i stopy metali , w początkowym okresie ich użytkowania mogą występować dolegliwości bólowe. Konieczna są wówczas wizyty kontrolne u lekarza dentysty, który protezy odpowiednio skoryguje.
Samodzielnie nie wykonuje się żadnych korekt!
Po każdym posiłku protezy należy wyjąć z jamy ustnej i dokładnie wymyć. Najlepiej służą do tego miękkie szczoteczki do protez oraz pasta do zębów lub szare mydło – należy nimi dokładnie oczyszczać wszystkie powierzchnie protez: zęby, elementy różowe i metalowe.
Po zakończeniu okresu adaptacji zaleca się zdejmowanie protez na noc, mycie i suszenie. Tak przygotowane protezy przechowuje się „na sucho”, w przewiewnym i czystym pojemniku. Dbanie o higienę ruchomych protez zębowych odgrywa bardzo ważną rolę. Tworzywo akrylowe sprzyja gromadzeniu grzybów, bakterii, a także zaleganiu resztek pokarmowych oraz ich fermentacji i gniciu. Może to prowadzić do rozwoju stanów zapalnych błony śluzowej oraz wielu innych procesów patologicznych, a także spowodować nieprzyjemny zapach z ust.
